مهرگان خوش باد

هوالمحبوب

مهرگان:
در روز مهر (شانزدهم) از ماه مهر ایرانیان جشن بسیار بزرگی بر پا میداشتند.به قول بندهش ، "مشی" و "مشیانه" (آدم و حوای آریاییان) در چنین روزی تولد یافته اند.این جشن بزرگ شش روز طول میکشید که از روز شانزدهم مهر آغاز میگردید و به روز بیست ویکم که رام روز باشد ختم میشد. روز آغاز را "مهرگان عامه" و روز پایان را "مهرگان خاصه" میگفتند.
درایران قدیم نوروز جشن آغاز تابستان و مهرگان جشن آغاز زمستان بود.جشن مهرگان بسیار سرور انگیز و با نشاط برگزار میشد.این جشن در تمام آسیای صغیر نیز معمول بود و از آنجا به اروپا سرایت کرد.
خاور شناس دانشمند بلژیکی کومن در کتاب خود "آیین میترا" گوید: بدون شک جشن مهرگان که در ممالک روم قدیم روز ظهور خورشید تصور میشده و آنرا " روز ولادت خورشید مغلوب ناشدنی " میگفته اند به 25 دسامبر کشیده شده ، و بعد به سبب نفوذ دین عیسی در اروپا روز ولادت مسیح قرار داده شده است.

فرهنگ معین

اگه دوست داشتین این مقاله رو هم بخونین:

http://www.sharghnewspaper.com/830713/hist.htm#s111234

مهرگان نو
بگشاییم کفتران را بال!
بفروزیم شعله بر سر کوه!
بسراییم شادمانه سرود!
وین چنین با هزارگونه شکوه
مهرگان را به پیشباز رویم!

رقص خوش پیچ و تاب پرچمها
زیر پرواز کفتران سپید،
شادی آرمیده گام سپهر،
خنده نو شکفته خورشید،
مهرگان را درود می گویند:

گرم هر کار، مست هر پندار،
همره هر پیام ، هر سوگند،
در دل هر نگاه، هر آواز،
توی هر بوسه، روی هر لبخند،
بسراییم:
مهرگان خوش باد.

"سایه"


مهرگان خوش باد!