تغییر!

هوالمحبوب
ترس از تغییر در روال عادی زندگی یکی از بزرگترین ترس های بشره،اینکه تصمیم بگیره از فردا بخشی از زندگیش رو تغییر بده که مجبور بشه کار دیگه ای بکنه غیر از اون چیزی که تا دیروز میکرده.ما یه جورایی برده عادتهامون میشیم و هیچ چیز بدتر از این نیست که آدم به برده بودن عادت کنه.
شاید در ضمیر ناخود آگاهمون میترسیم از اینکه این تغییر به جای اینکه وضعیت موجود رو بهبود ببخشه، اونو سخت تر و بدتر بکنه؛ چیزی که خیلی اتفاق میافته.البته در تغییرات حساب شده و برنامه ریزی شده منطقاً اوضاع از اونی که هست بدتر نمیشه چون اگه از قبل پیش بینی کنیم که چنین اتفاقی خواهد افتاد، خب بیکار نیستیم که خودمونو از چاله به چاه بندازیم!!
ولی وقتی از نتیجه تغییر در زندگیمون مطمئن نباشیم همیشه یه صدای دوری توی گوشمون میگه " نکنه اونی که میخوای نشه... " .و وقتی آدم از نتیجه یه کار مطمئن نباشه ، خب طبیعیه که نگران باشه.
و تو این هیچ شکی نیست که : زندگی همیشه یه چیزایی برای متعجب کردن ما تو آستینش داره ! یه اتفاق غیر منتظره. یه تغییر اجباری. یه حادثه... وهمین با غیر تکراری بودن باعث قشنگیه زندگی ما میشه!
........................................
حدود دو سال پیش بود که وقتی داشتم برای وقت کشی یه تیکه کاغذ رو خط خطی میکردم به طرحی از یه امضا با اسم خودم رسیدم که ازش خوشم اومد یه مدتی روش کار کردم تا اون چیزی شد که راضیم میکرد و فکر کردم از امضای فعلی خودم بهتره. اما احساس میکردم نمیتونم از فردا شروع کنم و پای هر چیزی که امضا میخواد از امضای جدید استفاده کنم! احساس میکنم امضای هر کسی یه جورایی بهش چسبیده که کندنش یکم سخته! تصمیم گرفتم از یه مقطع زمانی خاص به بعد از امضا جدیده استفاده کنم ولی هنوز که هنوزه بعد از دوسال این کار رو نکردم!
به نظر شما اشکالی داره از فردا امضای جدیدم رو بزنم پای همه برگه ها؟؟! (این جمله یه جوریه! انگار گفته باشم : "به نظر شما اشکالی داره از فردا من یه آدم دیگه باشم؟" ! )
البته این ماجرای امضا ربطی به قسمت اول حرفام نداره! مسلماً عوض کردن امضا اونقدرهام "تحول در زندگی " محسوب نمیشه!!!