زندگی

هوالمحبوب
سلام! روزهاتون به خیر! چه میکنید؟ سالم و سلامتین؟ خوش میگذره؟ سال جدید رو با خیر و خوبی شروع کردین؟ خدا رو شکر:)
از احوالات من هم اگر جویا باشید، ملالی نیست جز دوری شما!
از حال و احوال پرسی بگذریم...
دیروز با یه دوست قدیمی در مورد عشق و زندگی صحبت میکردم.نقطه نظرات مشترک زیاد داشتیم. نظریه هایی که من تا حالا فکر میکردم فقط خودم بهشون فکر میکنم، پس ممکنه اشتباه باشند! حالا حداقل میدونم یه نفر دیگه هم با من موافقه !!
کدوم بهتره: زندگی در کنار همسر و فرزندان همراه با روزمرّگی ... یا به تنهایی زندگی کردن ولی عاشق بودن و پویا بودن؟
دور و بر خودتون چند تا زن و شوهر رو میشناسین که بعد از گذشت 1 سال ، 2 سال یا 10 سال از زندگیشون دچار تکرار و تکرار نشدند؟ چند تا زوج خوشبخت میشناسین که عشقشون نسبت به روزهای اول زندگیشون رشد کرده باشه ؟
من نه دچار یاس فلسفی شدم ، نه افسردگی گرفتم و نه از پایان دنیا نا امیدم! فقط دارم به این فکر میکنم که داشتن همسر و فرزند چقدر ارزش داره؟ اگر قراره که ما هم چند صباح بعد بشیم مثل آدم ماشینی که شب بخوابیم و صبح بریم سر کار و دوباره و دوباره همین چرخه تکرار بشه... به قول یه دوست: "آخرش که چی؟!!"
خب از یه طرف هم میشه اینطوری گفت که عشق اگه " عشق " باشه هیچوقت دچار روزمرّگی نمیشه ، تکراری نمیشه ، خسته کننده هم نمیشه. لحظه لحظه سرشار از تازگیه. دو نفر اگه واقعاً عاشق باشند هیچوقت برای هم تکراری نیستند چون هر کدوم سعی میکنند در هر روز تازه، یک اتفاق تازه باشند.
اما چند تا عروس یا داماد وقتی پای سفره عقدشون نشستند و دارند به خطبه عقدشون گوش میکنند میتونند آینده زندگیشون رو تضمین کنند؟ اصلاً چند نفرشون فرق بین زندگی ماشینی و غیر ماشینی رو میدونند؟ اگه میدونند چرا اکثرشون دچار همون زندگی ماشینی میشن؟
همیشه وقتی جوونای فامیل به یه سنی میرسند همه براشون دعا میکنند که زودتر ازدواج کنند و برن سر خونه زندگی خودشون.اما آیا واقعا این بهترین آرزویی که میشه برای یه جوون کرد؟
نمیخوام کلاً ازدواج کردن رو نفی کنم! ولی آینده پیش روی ما انقدر مبهمه که به نظر میاد هر حرکتی یه جور ریسک بزرگ و در صورت بروز اشتباه، جبران ناپذیره!! شاید هم من اشتباه میکنم...

................................

خدایا عاشقی سرگشته ام
ز راه میکده برگشته ام
به سوی تو رو آورده ام،
میخانه را گم کرده ام، یا رب!

الهی به زنجیر زلف بتان
به سوز درون شکسته دلان
به نور خرابات پیر مغان

الهی دلی سر به راهم ده
به دامان عشقش پناهم ده
مرا بیش از این شیدا نکن
در پیش او، رسوا نکن، یا رب
تو شرمنده از یارم نکن
رسوا نکن، شیدا نکن، یا رب!