بر بال سیمرغ

هوالمحبوب
سلام. همونطور که میدونید ... یا شایدم نمیدونید (!) امروز روز بزرگداشت عطار نیشابوری است. منطق الطیر رو ورق میزدم، یکی دو تا حکایت جالب دیدم.
...................................................
***در تعصب گوید: در خواست پیغمبر از پروردگار که کار امتش را به او بسپارد

سید عالم بخواسـت از کردگار / گفت کار امتم با من گذار
تا نیـــابد اطلاعـــــی هیچ کس / بر گناه امت من یک نفس
حق تعالی گفتش ای صدر کبار / گر ببینی آن گناه بی شمار
تو نـداری تاب آن حیــران شوی / شرم داری وز میان پنهان شوی
تو نـداری تاب چنـــدانی گـــنــاه / امت خود را رها کن با اله
گر تو میخواهی که کس را در جهان / از گناه امتت نبود نشان
من چنان می خواهم ای عالی گهر / کز گنه شان هم ترا نبود خبر
تو بنــــه پــای از میان رو با کنار / کار امت روز و شب با من گذار
کار امت چون نه کار مصطفاست / کی شود این کار از حکم تو راست
می مکن حکم و زفان کوتاه کن / بی تعصّب باش و عزم راه کن
...
..................................................
***بیان وادی توحید: حکایت عاشقی که در پی معشوق خود را در آب افکند

از قــضا افتــاد معشـــوقی در آب / عاشقش خود را درافکند از شتاب
چون رسیدند آن دو تن با یک دگر / این یکی پرسید از آن کای بی خبر
گـــر من افــتـــادم در آن آب روان / از چه افکندی تو خود را در میان
گــفـت من خود را در آب انداختم / زانک خود را از تو می نشناختم
روزگاری شد که تا شد بی شکی / با تویّ تو یکیّ من یکی
تو مــنی یا من توام، چند از دوی / با توام من، یا توام، یا تو تویی
چون تو من باشی و من تو بر دوام / هردو تن باشیم یک تن والسلام
تا تویی بر جاست در شرکست یافت / چون دوی برخاست توحیدت بتافت
تو درو گــــــم گرد، توحـید این بود / گم شدن کم کن تو، تفرید این بود

یا حق