سفرنامه!!!

هوالمحبوب

اینطور که معلومه آخرشم قرار شد سفرنامه رو بنویسم!!
1. روز جمعه قرار ما ساعت 7:15 صبح با هری و چندتا دیگه از بچه ها تو میدون هفت تیر بود که فکر نمی کنم نیازی باشه بگم کلاً با تاخیر همراه بود!!
2. کیا اومده بودن؟
از وبلاگ ما من و هری و یکی از دوستای عزیز من.
از وبلاگ مجنون بائوباب و بنیامین ( ایدزوو ) و فافا
و حرا از وبلاگ مشق عشق
به اضافه برادر گرامی بنیامین خان در معیت بانو
و برادر گرامی هری ( بدون بانو !!)
و دو تا از دوستان هری
جمعاً 12 نفر؛ 3 تا خانوم و 9 تا آقا
3. قرار شد برای صبحانه یه جا توقف کنیم. یه تک درخت پیدا کردیم که رفتیم کنارش بساطمون رو پهن کردیم . این درخت هم مثل تقریباً همه تک درختای این سرزمین با تیکه های پارچه و نخ زینت گرفته بود؛ دخیل زده بودند به امید باز شدن گرهی از زندگی.
البته درخته اسم هم داشت : معجزه مریم !
4. صبحانه رو در فضایی آرام نوش جان کردیم البته بنیامین و جناب حرادر این زمینه نقش ارزنده ای ایفا کردند که قابل تقدیره!
5. عکس دسته جمعی انداختن یعنی هری و بنیامین و بائوباب از معجزه مریم برن بالا و یکی ازشون عکس بندازه!
6. آقای سازه بینهایت پسر خوبیه. اینقدر خوب که وقتی وسط جاده ولش میکنن و میرن بازم خوبه!
7. تنگه واشی جای قشنگیه و هیجان داره. اما وقتی زیادی شلوغه که دیگه تنگه ای دیده نمیشه !! اگرم قراره بریم اونجا که مردم رو ببینیم خب چرا بریم!! شمال که هم هیجانش بیشتره هم قشنگتره!!
ظرف مدت چند ثانیه مقصد ما از تنگه واشی تبدیل شد به یه ده اطراف سوادکوه!!!!!!!!
8. رانندگی تو جاده میتونه لذت بخش باشه ... به شرطی که به راننده خودتون اعتماد داشته باشین. ما به راننده خودمون اعتماد داشتیم ولی به راننده بقیه نه !!! آقای دودکش با سابقه دو بار تصادف جاده ای و استعدادی که از خودش در سبقت گرفتن های هیجان انگیز نشون میداد مایه مسرت همگان بود! مجبورش کردند بین دوتا ماشین دیگه حرکت کنه که مثلاً تحت کنترل باشه!
9. مناظر سرسبز مثل همیشه چشم نوازی می کرد.هوا هم عالی بود.یه نم بارون قشنگی هم میزد که فوق العاده بود.
10. به محض مستقر شدن آقایون بساط آتیش و ناهار رو علم کردند که ما خانومها برای اینکه بعداً بتونیم اون غذا رو بخوریم (!) ترجیح دادیم موقع آماده شدنش اون دور و برها نباشیم! چون ممکن بود کلاً اشتهامون کور بشه!!
11. موقع برگشت تو جاده مه اومده بود پایین و به نظرمی رسید همه چیز رو در هاله ای از ابهام فرو برده بود! محشر بود اساسی .
12. اتفاق هیجان انگیز تو راه برگشتن، ابتکار عمل آقای دودکش بود که یک نصفه هندوانه محبوبی رو به طرز بهینه ای روی سر هری شکستند! این حرکت چنان سریع و غافلگیر کننده رخ داد که همه فقط نگاه کردند و ... البته خندیدند !!! خداییش کسایی که قیافه هری رو در اون وضعیت هندونه ای ندیدند از دستشون رفت!! البته هری آقای دودکش رو به انتقامی سخت وعده دادند! دوستان مجبور شدند سر هری همون کنار جاده بشورن :))
13. بهتره نگم ساعت چند رسیدیم خونه هامون ...
14. خیلی خوش گذشت !

...........................................
دوستان ببخشید. خیلی تو حال و هوای سفرنامه نویسی نبودم.ولی یه چیز رو باید بگم.
تو این سفر با دوستای خوبی آشنا شدم: بنیامین ، فافا، حرا ، آقای سازه و بقیه. امیدوارم بازم تو برنامه های دیگه ببینمتون ؛)