یکسان سازی ، از ایده تا عمل (1)

همه ما چیزهایی در ارتباط با یکسان سازی جهانی صهیونیسم شنیده ایم یا خوانده ایم . به راستی آیا چنین ایده ای
قابلیت تحقق در دنیای کنونی را دارد ؟ دنیایی که ظهور و بروز هر ایده ای در آن آزاد است و نفس لجام گسیخته افراد ، پذیرش هیچ قیدی را گردن نمی نهد . آیا طرح این ایده ، ناشی از خواب عمیق و غفلت مزمن طراحان آن نسبت به شرایط فعلی جهان نیست ؟
پاسخ این سوال را خود بهتر می دانید . در دنیای امروز که طرح هر قید وبندی برای افکار عمومی وجهه ای
کریه وناپسند دارد ، ابزار بسیاری برای کنترل و هدایت اذهان جوامع بشری به سمت و سوی مورد نظر صاحبان سرمایه و اندیشه وجود دارد . آنجا که حکومت موروثی به منزله بی توجهی به افکار جامعه معرفی می شود؛ به راحتی می توان با جهت گیری صحیح و به جا ، همه اقشار جامعه را وادار به پذیرش فرد یا جناح خاصی کرد . بی آنکه حس خطرناک قرار گرفتن در کانون بی توجهی ها بیدار شود .
پس اساس این طرح بدین شکل قابل توجیه است . اما راجع به نحوه تحقق آن نیز راهکارهای بسیاری وجود دارد .
نتیجه هر ایده ای ، آنگاه به فعل موثر مبدل می شود که در ذهن فاعلش رسوخ کرده باشد . به عبارتی اگر کسی سالها دست به انجام کاری زده باشد اما اساس و بنیان فکری لازم جهت توجیه عقلایی آن را نداشته باشد ، بی شک بدانید که روزی عکس آن عمل را به راحتی انجام خواهد داد و بالعکس ؛ اگر پایه فکری فردی بر توجیه فعلی گذاشته شود ، حتی اگر هرگز آن فعل را انجام نداده باشد باید بدانید که قطعاً روزی دست به انجام آن خواهد زد ، بی آنکه خود بداند چه می کند یا پاسخی برای سوالات اطرافیان مهیا کرده باشد .
نظام سرمایه داری سالهاست که تفکر جهانیان را برای رسیدن به ایده های خود پایه ریزی کرده است ، به گونه
ای که حتی بدیهی ترین مسائل عقلی نیز- آنجا که می خواهند – در نظر غیر ممکن آید . مثلاً شما می دانید که قرنها نیاکان ما بدون داشتن یخچال زندگی می کرده اند . پذیرش این موضوع که آنها زندگی مرفه تری نسبت به ما داشته اند به گونه ای که آنها را از داشتن یخچال بی نیاز می کرده ، دور به نظر می رسد . اما آیا شما می توانید تصور کنید که با فرض همه امکانات رفاهی ، از داشتن یخچال محروم بمانید ؟ آیا تصور زندگی کردن بدون یخچال برای شما زجر آور نیست ؟ و حال آنکه همین امروز هم در بسیاری از نقاط ایران و جهان عده ای بدون داشتن آن به راحتی زندگی می کنند .
اینکه داشتن یخچال از ضروریات اولیه زندگی هر انسانی به شمار می رود ، پدیده ساده ای نیست . نظام سرمایه داری بر عرضه و تقاضا مبتنی است و اگر تقاضای حضور کالایی در جامعه نباشد ، عرضه آن با شکست مواجه می شود . از همین دست است اعتیاد ما به اینترنت و یا نیاز ما به داشتن تلفن و حتی کالایی مثل شکلات ....
آیا این نمونه کوچکی از پیروزی تفکر سرمایه داری در یکسان سازی افکار جهانیان نیست ؟
یقیناً هدایت افکار مردم جهان و به تبع آن نیروی کار آنان ، در راستای اهداف مورد نظر سود بسیار به همراه
دارد . آیا تحقق حکومت جهانی صهیونیسم از راهی جز آنچه گفته شد امکان پذیر است ؟ جالب اینجاست که این پدیده ای نیست که از دید صاحبان نظر و اندیشه پنهان بماند . اما گویی همه ما با ریسمان نامرئی تعهد به آن ، به سویش کشیده می شویم . آری ، در خانه همه ما شکلات هست !
در مقابل این پدیده و پدیده های مشابه ، سه برخورد به چشم می خورد . 1-برخورد منفعلانه ، 2- مبارزه بی نتیجه
و3- مقابله صحیح . بگذارید به اختصار در مورد هر سه این مقولات سخن بگوییم :
1- در برخورد منفعلانه ، اولین نتیجه ای که عقل مآل اندیش بدان حکم می کند مورد پذیرش واقع می شود :

الف- پدیده ای همه گیر رخ داده است

ب- من نیز از سایر افراد مستثنی نیستم

ج- پس من هم مقهور این رخداد هستم
این ، دم دست ترین نتیجه عقلانی است . این طور نیست ؟
2- کاش مبارزه بی نتیجه را از شق اول جدا نمی کردیم.چرا که این نیز به نحوی به برخورد منفعلانه منجر می شود . نظیر این مبارزه را بارها دیده ایم . نتیجه بی شک آن تسلیم بی قید و شرط در مقابل حمله کننده است با این تفاوت که بخشی از انرژی ، سرمایه و ... را نیز هزینه کرده ایم . ازاین دست است مقابله با ویدئو در سالهای جنگ و مبارزه با استفاده از ماهواره پس از آن.