عجب شیر 8

در میانه ی راه بودیم همراه با شیخ ابوسعید ، بنیامین ، حسن و رئیس هم که به تازه گی از میان آن دو آیینه ی روبروی هم به جمع ما اضافه شده بود . گشنه مان بود به رستورن قطار رفتیم . پیشتر از ما دو نفر از کارگران راه آهن آنجا نشسته بودند ، کنارشان نشستیم . اولی تند تند و بلند حرف می زد مثلِ صدای قطار و دومی تند تند و بلند گوش می داد . شیخ ابوسعید سرش را به طرف من آورد و آرام گفت : (( این دوتا را می باید که در هاون بکوبی و با هم مخلوط کنی شاید دوتای درست و حسابی از اینها در بیاید ؛ شاید هم چهارتا !!! )) بنیامین اسمشان را پرسید . اولی گفت نامش ئسرین است . شیخ تاملی کرد و گفت : ئسرین همان ( هُوَخشَتَرَه ) است ، که بعد از مدتی شده است ( هُوَخسَتره ) ، و پس از چندی به علت ثقالت کلام تبدیل به ( هُوَخسرَه ) گردیده ، و باز در طول زمان در تبادل بین لهجه های مختلف تبدیل به ( هَخ سره ) شده است ، بعد از حمله ی مغول به ایران و سختی حرف خ در زبان مغولی تبدیل می شود به ( هَه سَرَه ) ، و در تغییر آوایی می شود ( هه سَرین ) که امروزه آن را ( ئسرین ) وُوی گولنزج .
دومی هم آنقدر چیزی نگفت که مجبور شدیم از شیخ بخواهیم سر کتابی باز کند تا فهمیدیم اسمش معصومه است . مطابق معمول برای شیخ نور سفارش دادیم و برای خودمان و معصومه و هوخشتره کباب . باران می آمد و باعث ریزش کوه شده بود . ریز علی خواجوی را در کنار قطار دیدیم که دارد پیرهنش را تکان می دهد و اعلام خطر می کند. قطار با سرعت می رفت و رگباری از سنگها بود که از کوه می افتادند روی قطار . شیخ می گفت کافی است روح قطار را در تسخیر خودت درآوری آنوقت است که دیگر حتی آمدن سنگ از آسمان هم نمی تواند جلوی حرکتت را بگیرد .
در جاه ی آن طرف تر پژویی را بکسل می کردند که ظاهرا از همین سنگ ها رویش افتاده بود . داشتیم نگاهش می کردیم که موبایل من و بنیامین و حسن شروع کرد به زنگ زدن . برای هر سه مان یک اس.ام.اس آمده بود (( الخیر فی ما وقع ))
کنار قطار دسته ای از کلاه نمدی های لُر با اسب و تفنگ های سرپرشان قطار را اسکورت می کردند . بنیامین به یکی شان اشاره کرد و گفت : من این را می شناسم ، ایدزوو بیک است . قبل تر او را در کوه های نزدیک ابیانه دیده ام . در این میان یک شان سوار بر اسب به جای تفنگ یک جفت راکت بدمینتون روی دوشش بود . شیخ خنده ای زد و زیر لب گفت : (( نگفتمت مرو آنجا که مبتلات کنند ... ))
کم کم باران قطع شد .حالا دیگر ما در حال عبور از روی دریاچه ی ارومیه هستیم و شیخ یادش می آید که منتظر ایمیلیست از بایزید . معصومه موبايلش را از جیبش درمی آورد و مي‌دهد به شیخ . پيشرفته‌تر از آن است كه بتوانم با آن كار كنم. دو تا كليد را مي‌زند و به اينترنت وصل مي‌شود. شیخ صاف مي‌رود سراغ چك كردن ايميلش. دو نفر يكي از طبرستان و يكي از بلاد كفر ميل زده‌اند . نوعي حال و احوال طبق معمول. اما ایمیل بایزید در آن نیست . بعد هوخشتره يك صفحه‌اي را مي‌آورد و ميل‌هايش را چك مي‌كند. حدود شصت هزار ميل چك نشده دارد. مي‌گويم اين مربوط به چند سال است؟ مي‌خندد و مي‌گويد ميل‌هاي از ساعت 2 بعدالظهر تا حالاست. يعني چيزي حدود چهار ساعت! مي‌گويد اين تعداد کامنت ها و آف لاین هایی است که برای وبلاگ و مسنجرش گذاشته شده است. بعد يك كليد ديگر را مي‌زند تمام كاربراني كه مشغول خواندن پرشین بلاگ هستند مي‌آيند روي صفحه نمايش. بعد هوخشتره شروع می کند به تعریف کردن از لشگر وبلاگ هایشان و اینکه چطور و با دست خالی به کمک همین شصت هزار وب گرد استعمار را به زانو درآورده اند و سِرور فلانی را خوابانده اند و تنباکو را تحریم کرده اند و به کمک تنگستانی ها پلیس انگلیس را از خاک ایران بیرون کرده اند و ...
شیخ ابوسعید خواست تا با آن شصت هزار جماعت وب گرد چت کند که یک نفر ريش بزي از یکی از اتاق های چت آمد و گفت: ((من نمي‌دانم ابو سعید ابوالخیر چه ربطي به چت دارند. آقا اين‌جا دروازه مدرنیته است و شما اجازه نداريد پايتان را از سنت بيرون بگذاريد)) . شیخ خندید و گفت :(( اینها نمی فهمند که ما صدها سال قبل با هم چت می کردیم . بدونه این مانیتور و سیستم و اینترنت و ... آن هم چتی عینی و واقعی . همراه با حضور کامل. )) شیخ تعریف کرد که چگونه با جنید بغدادی از حال هم با خبر بودند و با هم چت می کردند . بعد شروع کرد تعریف از چت مولانا با شمس تبریزی .شیخ گفت: (( بين شمس و مولانا تله پاتي بوده. شمس به مولانا گفته بود كه تو هر جا باشي من تو را زير نظر دارم. بعد فضا عوض شد و ما ديديم كه شمس در خانه مولانا را در نيمه شب مي‌زند و مي‌گويد: (( بيدارت كردم، چون در خواب داشتي به جاي بدي مي‌رفتي. مولانا سري تكان داد و اين بيت را خواند؛
دلا نزد كسي بنشين كه او از دل خبر دارد
به زير آن درختي رو كه او گل‌هاي تر دارد
مولانا مي‌گفت: ((من نمي‌توانم خودم را از زير نظر اين مرد ژوليده پنهان كنم. او از زادروز مرا تا مابعد مرا، تا قيامت و بهشت مرا خبر مي‌دهد.))
در همین میان بودیم که تمام آن شصت هزار وب گرد سیستم هایشان را از خجالت ری ست کردند و شیخ شصت هزار آف لاین برایشان فرستاد که :
پرستش به مستی است در کیش مهر
برونند زین حلقه هشیارها