فقط بخاطر تو

هوا گرم است ، گرچه تابستان نیامده اما هوا گرم است . هر دو نفر خسته اند و نالان . چشم به مردم می اندازند که بسیاری شان گرچه هنوز ساعت سه و نیم بعد از ظهر است اما کم کمک به خانه هاشان می روند و آن دو تازه این وقت روز می روند تا یکی از سفارشات به اصطلاح عوام، مشتری هاشان را جفت و جور کنند . اینجاست که بد و بیراه گفتن به آسمان و زمین ، دلیل نمی خواهد . تازه تر اینکه هیچ ماشینی هم اعم از رنو و پیکان و نه حتی پژو و پاژرو و هیچی نگه نمی دارد تا سوار بشوند . یک پیکان نگه می دارد و از قضای روزگار همان مسیری را می رود که آنها می خواهند اما تا از دهان شان بخواهد ندای دردناک اما آشنای" زیر پل "در بیاید پنج نفری از زرنگ تر ها ماشین را پر کرده اند . از دور یک آمبولانس نزدیک می شود .
- وای من حاضرم همین را سوار بشم . چه فلاکتی ، فکر می کنی برای کدوم بیمارستانه ؟
- نمی دونم اما برای هرجا باشه از این فلاکت بهتره ودر دل می گوید ، مریضی هرچه باشد گاهی از سلامت بهتر است خوش به حال اویی که الان روی تخت توی آمبولانس خوابیده . آمبولانس با آرامش و بی هیچ عجله ای از جلوی آنها رد می شود . ناخواسته چشم به شیشه عقب آمبولانس می دوزند تا معلوم شود مقصد کدام بیمارستان است:" پزشکی قانونی ". آنروز تا چند ساعت همه جا تاریک بود .