یلدا خوش !

هوالمحبوب

یلدا خوش!
این جشن کهن آریایی بر شما مبارک!
یلدا نماد پیروزی همیشگی روز و روشنی بر شب و تاریکی است.
درباره این جشن بسیار گفتند و شنیدیم. هرچند که حدیث پیروزی خورشید بر شب نامکرر است و هر بار که می شنویم تازگی دارد.
روشنی و تاریکی همواره در جنگند. از ابتدای خلقت این زمین و آسمان جنگ ایندو شروع شده و هنوز پایان نگرفته است. شب می کوشد بر روشنی چیره شود و ردای سرد و سیاهش را بر همه گیتی پهن کند. هر شب وقتی خورشید غروب می کند، تیرگی بر جهان حاکم می شود ولی این برایش کافی نیست. می کوشد تا درین زورآزمایی برنده شود. تا اینکه در شب اول دی ماه موفق می شود بیشتر از هر زمان دیگری بر روشنی غلبه کند. و این یعنی شکست روز از شب، روشنی از تاریکی.
اما چنین نخواهد بود. شهد پیروزی به کام تاریکی تلخ خواهد شد. خورشید در پایان یک کشمکش سخت بالاخره طلوع خواهد کرد هر چند با تاخیر؛ اما خواهد آمد. هرچند که در نبودش این ترس در دلهای آدمیان ریشه دوانده باشد که: نکند این بار خورشید شکست بخورد... شاید دیگر طلوع نکند... شاید این بار تاریکی موفق شده که برای همیشه خورشید را از صحنه زندگی محو کند ....
اما خورشید می آید. با اقتدار و قدرت ...
تاریکی محکوم به شکست است.
...
ما هنوز هم منتظریم که خورشید بدرخشد و سیاهه هرچه تاریکیست در هم بپیچد. منتظریم که آن خورشید یگانه طلوع کند.
مرا به رجعت خورشید باور است هنوز ...