می آیم از رهی که خطرها در او گم است ...

روزهایی را پشت سر می گذارم که نمی دانم سخت باید نامیدشان ، یا هیجان انگیز ، یا درد آور و یا شاید هم عبرت آموز ، شاید شر و شور جوانی باشد ، شاید هم نشانه های پیری . نمی دانم حرکت بر صراط مستقیم است یا پای بر سبیل خطر ، و البته می دانم یقینا به درکات اسفل السافلین ختم نمی شود . به نظرم مقصدش جایی باشد میان جهنم و بهشت ( البته کمی به بهشت نزدیک تر ) .
به کسی می گویند تا به حال کاری کرده ای که نه راه پس داشته باشی و نه راه پیش . می گوید : یک بار اره ای را به خودم فرو کردم و همین حس به من دست داد .
...
آسمان عزیز من زنده ام . داشتم به این فکر می کردم که اگر تو یکی هم احوالی از من نمی پرسیدی دیگر به نظرم می بایست که زنده زنده اسم خودم را از اداره ی ثبت احوال پاک می کردم . عیدت هم مبارک باشد . همچنین عید رئیس و امضا محفوظ ، و البته معصومه و هوخشتره ، و صدالبته سرباز اسلام و فافا و حسن و بائوباب و ژوکر و فرقان و بیدل دهلوی . که با این آخری هم تازه دوست شده ام و قرار است سوار قطار عجب شیر بشود .
در ضمن فی الجمله طبق سنوات ماضی به اشارتی آماده به دادن عیدی هستم و از پیشنهادات در این رابطه استقبال عجیبی میکنم .
در پناه حق
هری پاتر