ما رفتیم آنتالیا !

روز پنجشنبه جای همه اونایی که با ما نیومدن آنتالیا خالی بود! خیلی خوش گذشت!!
خرید کردن برای 10 تا بچه خودش کار سختیه چه برسه به اینکه خود 10 تا بچه رو هم با خودت ببری خرید! ولی این کار انجام شد! البته به همت آقایان سپار و فرقان و دوست جدیدمون آقای زاهدی!
انصافا جا داره از هر سه تاشون تشکر کنیم به خاطر وقتی که برای این کار گذاشتند و وظیفه رانندگی رو به عهده گرفتند و با این که از زمان پیدایش بشر به این طرف خرید کردن برای آقایون یک کار سخت و خسته کننده بوده (بر عکس خانم ها!) قبول زحمت کردند و اومدند و اصلاً هم غر نزدند.
دقیقاً نمیدونم از کجای اون روز براتون تعریف کنم؟ از نگرانی های من و آسمان و دوست عزیز من مریم و خانم موسوی (مادر بچه ها) برای گم نشدنشون تو شلوغی نمایشگاه بهاره و دیدن پسرها در حالی که یکیشون داره با موبایلش صحبت می کنه و اون یکی خودش گم شده:
یه لحظه سپار غیبش زد، البته پیداش کردیم! ولی این بنده خدا آقای زاهدی خیلی همکاری می کرد . همواره دست دو تا از بچه ها رو گرفته بود و مواظبشون بود. ولی امان از دست سپار و فرقان! تازه وقتی بهشون می گفتیم دست دو تا بچه رو بگیرن، دست همدیگرو می گرفتند!
اونوقت تصور کنین ما هرکدوم یکی دو تا بچه همراهمون بود و تازه حواسمون هم به غرفه ها بود که بتونیم لباس مناسب براشون پیدا کنیم!!
یا براتون از صحنه بی نظیری که دیدیم بگم:
چون تو غرفه ها شلوغ بود پسرها رو با بچه ها فرستادیم تو هوای آزاد و خودمون داشتیم می گشتیم. وقتی اومدیم بیرون فرقان رو دیدیم که رو زمین نشسته و دو تا بچه هم تو بغلش نشستند و دارند با موبایلش بازی می کنن!! انصافاً برای عکس انداختن عالی بود!
یا تابلوی ورودی غرفه لباس بچه گانه!:
ورودی چادری که لباس بچه گانه داشت یه پارچه زده بودند: " لباس مردانه و بچه گانه " !!
یا از شیطنت های بچه ها بگم و شیرین زبونی هاشون و سوال های عجیب و غریب که هیچ وقت تمومی نداره و اینکه بچه ها با ما دوست شده بودند، مثل آرمین که با من دوست شده بود و وقتی ازش خداحافظی می کردم ازم پرسید: " کی برمیگردی؟ " یا فاطمه که با همه شیطنتش با سپار دوست شده بود و به حرفش گوش میداد! ( اصولاً برای کنترل کردن فاطمه به حداقل سه نفر نیاز هست!!!)
یا براتون از خانم و آقای فروشنده ای بگم که حسابی به ما کمک کردند:
بچه ها تو مغازشون حسابی شلوغ می کردند و هرکسی یه چیزی می خواست ولی اون دو نفر با روی خوش به همشون جواب می دادند و لباسایی که می خواستند براشون می آوردند. آخرسر هم وقتی می خواستیم حساب کنیم کلی تخفیف دادند و علاوه بر اون از طرف خودشون هم به بچه ها جوراب یا کمربند عیدی دادند.
خلاصه اینکه می تونم بگم ماموریت با موفقیت انجام شد! از همه اونایی که تو این کار به ما کمک کردند، مالی و غیر مالی، تشکر می کنیم. انشا الله برکتی که تو خرج بچه ها هست رو زندگی شما هم تاثیر بذاره و روز به روز دستتون برای کار خیر بازتر بشه. ( شب که آسمان به من زنگ زد و گفت که چقدر پول اضافه اومده باورم نمیشد حسابی که برای بچه ها باز کردیم انقدر با برکت باشه. یادمه پارسال وقتی براشون لباس عید خریدیم همه پولمون تموم شده بود!)

امیدواریم تو سفر های بعدی هم ما رو همراهی کنیم. در ضمن ما همچنان از هر نوع برنامه تفریحی برای بچه ها استقبال می کنیم .