JUST IN TIME

JIT اصطلاحی است که ما پیش تر ها به سبب رشته تحصیلی مان بسیار با آن در تماس بودیم . قبل تر ها یادم هست که چیزی با این عنوان در کتابهای مدیریت ندیدم . یا جایش خالی بود و یا من پیدایش نکردم . می گویند با کمی اغماض از تاثیر فکر در عمل و با فرض استقلال زمان ، به راحتی می توان گفت که مهم نیست چه کسی و با چه ایده ای تصمیم می گیرد ، مهم آنست که کدام تصمیم در شرایط فعلی اتخاذ می شود . هر عمل و یا تصمیمی – تصمیم را به منزله مقدمه تحقق اعمال در نظر گرفته ایم – فقط در یک زمان مشخص ارزش دارد . در صورت عدم تحقق ، شخص تصمیم گیرنده ، خواه نا خواه درجریان رشته ای از تصمیمات غبارآلود و شتابزده قرار خواهد گرفت که تشخیص درست یا نادرست بودن آنها بسیار پیچیده تر خواهد بود . این نمایش آن چیزی است که ما امروز درآنیم . از نظر ما لحظات حساس و تصمیم ساز زندگی دارای تعریف مشخص اند . آنجا که احساس ناآرامی کنیم و یا وقایع ، خلاف آنچه پندار ما بود رخ دهد ، لابد جزء اساسی ترین شرایط بحرانی و لحظات حساس به شمار می روند که در آنها تصمیم غلط یا درست گرفتن نقش بسیار تعیین کننده ای دارد . اما گاهی خود ما هم اذعان داریم که تصمیم گیری های پیش از وقوع بحران در چگونگی و زمان بروز آن تاثیر گذار بوده است .
بیایید یک روز پاییزی را در نظر بگیریم . برای زیبا تر شدن روزتان ، فرض کنید پانزده روز تا ماه مبارک رمضان فاصله است . شما رئیس مرکز رسیدگی به امور مساجد هستید . طبق سنت هر ساله می بایست هزینه ای را به کلیه مساجد بپردازید تا مراسم هفته غبار روبی مساجد را برگزار کنند . هزینه ها شامل هزینه های مورد نیاز برای غبار روبی، بعلاوه هزینه در نظر گرفته شده جهت تبلیغات ، به همراه هزینه های احتمالی تشویق مساجد فعال در این زمینه است . شما در نظر بگیرید که در این موارد به علت عدم محاسبه دقیق هزینه ها ، مبالغی هم اضافه خواهد شد . پس اجازه می دهیم بی هیچ دردسری این روز آفتابی پاییزی به آخر برسد و همان کاری را انجام می دهیم که از ما توقع دارند . یک راه دیگر هم دارید و آن اینکه توجه کنید که چهار ماه تا ماه محرم فرصت دارید . ماه محرم تا حداقل چهار سال دیگر در بحبوحه فصل سرماست . بین مساجد هر استان ، ده تا از پر جمعیت ترینشان را انتخاب نمایید . این ده مسجد یقینا در نود درصد مواقع ، جزء شلوغ ترین اماکن حضور معنوی مردم خواهند بود . به راحتی می شود در هر ماه سه مسجد را با همکاری تیم کارشناسی متشکل از کارشناسان آتش نشانی و پلیس بحران – شما بخوانید صد و ده – بازبینی امنیت کنید . طی هر بازدید شما یک برنامه کوتاه مدت خواهید داشت و یک برنامه بلند مدت با هدف بالا بردن ضریب امنیتی مساجد ، برنامه کوتاه مدت را سه ماهه و برنامه دراز مدت را سه ساله ببندید .مشخصاً هفتاد در صد از هزینه ای را که بنا بود بین تمام مساجد برای غبارروبی پخش کنید ، به این مسجد ها اختصاص دهید . حالا تیم شما و مرکز شما تا سه سال فرصت دارد از بودحه ای که در اختیارش قرار می گیرد استفاده برنامه ریزی شده کند و در ضمن اگر قرار است تلاشی برای بودجه بیشتر صورت بگیرد این تلاش از قبل برنامه ریزی شده است . در عوض یک روز سرد زمستانی – فرقی ندارد که اینروز ، روز عاشورا است یا یک روز مانده به آن – مجبور نیستید واقعه مسجد ارک را ساماندهی کنید ، چندین برابر هزینه مورد نیاز بالا را هزینه کنید ، عده ای از نفوس محترم جامعه را از دست نداده اید و مجبور نیستید تا مدتها با کسی مصاحبه نکنید .

تحقق جلسات بحران ، بعد از واقعه هواپیمای C-130 و مدرسه ای که سوخت یا حادثه پارک شهر هزینه بالایی دارد با کمترین نتیجه . اما به راستی کدام یک از ما حاضر است وقت گران سنگ خود را صرف تحلیل وضعیت مهدکودک های سازمانهای دولتی کند - می دانید که مهد های خصوصی بیشتر مراقب عزیزان دلبند ما هستند تا دولتی ها- ؟ از کجا معلوم که باز هم دو قطار آن هم دقیقاً به این صورت کاملاً تصادفی این بار که یکی بار پنبه می برد و دیگری مواد اشتعال زا، به هم برخورد کنند ؟ اصلاً از کجا معلوم که اگر این بار قرار شد قسمتی از تونل مترو فروکش کند مثل آندفعه شانس نیاوریم و آن قسمت از تونل هنوز راه اندازی نشده باشد ؟ چه کسی در این جمع کوچک ما حاضر است این خفت و خواری را بپذیرد که پیش از طرح ریزی عملیات جنگی ، مسیر عقب نشینی احتمالی را برای خود و همکاران گرامی پر رنگ تر کند تا یک هو وسط عملیات متوجه نشویم که درجایی از برنامه ، بچه ها را از پشت قیچی کرده ایم و خلاص . بگذریم . قرار بود دیگر تلخ ننویسم .
یادمان باشد هر تصمیم ، درست همان موقع به درد می خورد که به آن نیاز است . بعد از رفع نیاز - به هر شکلی که باشد- کارآیی راه حل، هرقدر هم که کامل و جامع باشد، از بین خواهد رفت. به عبارتی یا در موقع لزوم تصمیم درست را می گیریم و یا به هیچ وجه مهم نیست که چه تصمیمی گرفته می شود .