باد صبا

چهارشنبه، آذر ۲۹، ۱۳۸۵

خوش باد!

ای یگانه خورشید؛
ما چشم انتظار طلوع تو ایم.
اللهم عجّل لولیک الفرج ... .

یلدا خوش!
....................................
مهاجر و انصار آمده اند تا نظاره گر عقد دو دریا باشند. دو دریایی که بشارت عقدشان را خدا داده است.

اوست که دو دریا را به هم در آمیخت و از آن لؤلؤ و مرجان بیرون آورد. (سوره رحمن – آیه 23)
.
.
.
لؤلؤ و مرجان فاطمه (س) بزرگ شده اند، اما نه آنقدر که بتوانند مادر 18 ساله را تا بقیع بدرقه کنند.
چلچراغ


تکلمه: چنان داغی بر دل شیعه گذاشتند که حتی در شادیها هم با دل خوش نمی خندد.

1 Comments:

  • سلام ، آمدم كامنت بگذارم كه كمي از شرمندگيم كاسته شود اما جاني نماند تا چيزي بگويم . راست مي گويي توسن جان .« تا كي شود كاين داغ ما آسوده گردد »

    نوشتة Blogger امضاء محفوظ, در ساعت دی ۰۲, ۱۳۸۵ ۲:۵۹ بعدازظهر  

ارسال یک نظر

<< باد صبا