باد صبا

جمعه، بهمن ۰۶، ۱۳۸۵

ناگفته ها (4)

ماییم خاندان رسول خدا،
که حکمت از سینه های ما تراوش کرد ،
ما معدن رسالتیم و مخزن وحی
- و آن کدام چشمه جوشان است که از سرچشمه زلال رحمت خدا سرازیر نشده باشد ؟ -
من می دانم که چه کسی از یارانم تا لحظه آخر با من خواهد ماند و چه کسی خواهد گریخت . اما کربلا پدید آمد تا تاریخ بداند فاصله میان حق و باطل را. چه فرق میبینی میان این دو ؟ این ماندنی است و او رفتنی . او، هم امروز هم دل با ما راست ندارد . به امید امارت کوفه می آید . بلا غربال مرد و نامرد است ، و شهادت آن میدانی است که جز مردان حقیقی را پای آمدن و رفتن نیست . لنگ لنگان به میدان جهاد خزیدن ، عاقبتش آن می شود که عده ای در ظهر عاشورا دیدند . کسی که برای حق شمشیرنزند ؛ چه در غلاف کند و چه علیه حق شمشیر زند ، هر دو یکی است .
کربلا فتنه نبود که حق و باطل را در هم بیامیزد 1. آزمونی بود که مردم عراق و روم و خراسان همه بدان مبتلا شدند. عده ای نشنیده انگاشتند و عده ای خود را به غفلت زدند . عده ای کار را به آنجا رساندند که حجت را از خود سلب کردند و برخی هم کردند آنچه کردند - شمشیر کشیدند تا از دنیا طلبی و دنیا خواهی خود دفاع کنند - . پدرم را نیز با همین انگار شمشیر زدند . دینی می خواستند که دنیایشان را واگذارد و تنها متعهد آخرتشان شود . آنها دینشان در مکه و مدینه نازل نشده بود . در شام نزول می کرد ، در کاخهای سبز . و اینگونه که بنگری، خاندان رسول خدا خارجی و محارب می شود ؛ زیرا که دین اینان را نه می شناختند و نه راه توجیهش را جستجو می کردند .
خدا می دانست که رسالتش را کجا قرار دهد2
---------------------------------------------
1- امام علی(ع): در فتنه ها چونان شتر دوساله باش ، نه پشتی دارد که سواری دهد ، و نه پستانی تا او را بدوشند
2-والله یعلمُ حیثُ یَجعل رِسالته