حرفه ای

Leon یا حرفه ای داستان زندگی مردی است که کاملاً تخصصی به مقوله تروریست می پردازد .او قادر است کسانی را با کوچکترین حرکت انگشتانش، سر ببرد ، یا بدون آنکه خود طعمه بویی ببرد به دار بیاویزد . او ممکن است هر جایی باشد ، مواظب باشید که طعمه او نباشید و گرنه راه فراری ندارید.
به نظر من این هنر سینما گران هالیوود است که قادرند هر اصطلاحی را مطابق میلشان خوب یا بد جلوه دهند . در تمام طول فیلم شما هرگز در قلب خود کوچکترین تنفری از لئون نخواهید داشت. در صحنه های ابتدایی فیلم که خشن ترین جنایات بی وقفه و در پی هم رخ می دهند ، چنان سرعت فیلم بالاست که شما قادر نخواهید بود مجذوب دقت ، ظرافت و قدرت بازیگر نشوید .
در صحنه های بعدی هم چنان تصویری از لطافت روح وی برگزار می شود و شما چنان بی آنکه او بداند وارد خلوت کودکانه او می شوید که نمی توانید از او و افعالش متنفر باشید. او تنها کسی است که به دختری بی پناه در لحظات خطر پناه می دهد و هم اوست که اسباب آرامش کودکانه او را با فراهم آوردن زمینه انتقام از قاتلین خانواده اش مهیا می کند . شما چطور می توانید او را به خاطر اعمال فجیع او در ابتدای فیلم نبخشید وقتی که می بینید او در انتهای فیلم جان خود را برای انتقام از قاتلین خانواده دختر بچه ، از دست می دهد ؟
حرفه ای فیلمی است برای آنانی که می خواهند تمام زندگی غرب را- با همه ملازمات و نتایج ایدئولوژی های آن؛ با همه خوبی ها و بدی هایش - بپذیرند . آیا به راستی خوبی و بدی جز الفاظ بی معنایی که نسبیت آنها دیگر به اثبات رسیده ، چیز دیگری هستند ؟
------------------
پی نوشت :
1- حرفه ای محصول سال 1994 با موزیک Eric Serra و کارگردانی Luc Besson و هنر نمایی Jean Reno
2- از نظر شما اشکالی داره که کسی فیلمی رو فقط به خاطر بودن با دوستانش نگاه کنه؟گیرم کارگردانش ده نمکی باشه ;)
3- یه چیزی در درونم فریاد می زنه "حرفه ای" باش. شاید صدای توسن باشه