باد صبا

دوشنبه، فروردین ۲۶، ۱۳۸۷

خلیجی که فارس شد!


برای دومین بار این پیام را روی همراهم دریافت کردم :

Site google esme khalije farso be khalije arabi taghir dade ,agar 1 milion nafar eteraze khodeshono be in adres befrestand google majboor be bargardandane khalije fars mishe …. In smso be har kasi ke fekr mikoni erghe irani dare , befrestid.
دلم داغ داغ است .
اگر من هم یک میلیون امضاء جمع کنم تا اسم آبشار نیاگارا به آبشار هگمتانه تغییر کند ، این اتفاق می افتد؟ اصلاً چرا باید مجبور باشم برای دفاع در مقابل مهمل گویی های دیگران، رای بدهم ؟ رای بدهم که بگویم می خواهم دیگران مهمل ببافند یا نه ؟!

من می خواهم بوعلی بیدار شود . دوست دارم عطار برخیزد . کجایی آقا سید محمود حسابی؟ سخت تنهاییم . و هوا سرد سرد است.


یکشنبه، اسفند ۱۲، ۱۳۸۶

عروسک

انگار هنوز هم از من دلخور است . سالها گذشته و من حالا جوان برازنده ای هستم ؛ با تحصیلات عالی و شغلی دهان پر کن !
سه سال پیش ماشینم را خریدم و خانه ام را هم تازگی ها سند زده ام.
عمه سالها است که متعجب از رفتار او، همه تلاشش را به کار بسته تا نظرش را به من جلب کند . من همیشه او را به اندازه خواهرم - نه ، خیلی بیشتر از نازنین - دوست داشتم . اما او هرگز به من اعتماد نداشت . یعنی داشت اما تا قبل از آنکه ....
دیگر نتوانستم خود را به او بباورانم ، دیگر عذر مرا نپذیرفت ، حتی نشنید . دیگر خدمت صادقانه مرا ، نگرانی های عاشقانه مرا - حتی آن روزها که برای درست شدن خوابگاهش بارها تا مشهد رفتم و برگشتم - ندید .حتی امروز که خواستگار شیفته اش هستم . گمانم از آن روز دیگر مرا ندید و گرنه این همه سال انکار کسی که در کنار آدم باشد امکان پذیر نیست .
کاش آن روز بچگی نمی کردم .از کجا باید می دانستم عاقبتش را ؟ من چه می دانستم که حمید تهدیدش کرده ؟ سراسیمه پیشم آمد و از من که سه سال از او بزرگتر بودم خواست تا گلبهار را قایم کنم . من هم قول دادم که مراقبش باشم، حمید آمد و شیطنت من باز هم به قلیان افتاد و خیلی زود راضی شدم کمی سر به سرش بگذاریم . صبح وقتی چشمهایش را باز کرد و سر عروسکش را از بالای تختش آویزان دید حتی جیغ هم نزد تا ما دو تا لااقل خیال کنیم دو فاتح کوچک هستیم که توانسته ایم جیغ یک دختر بچه لوس را در بیاوریم . فقط دیگر مرا نشنید...

پنجشنبه، بهمن ۰۴، ۱۳۸۶

نامه رئیس جمهور


حداد عادل با اظهار گله از محتوای نامه اخیر رئیس جمهور به مجلس درباره اعلام مخالفت دولت با برخی مصوبات مجلس از نامه خود به رهبر معظم انقلاب در این زمینه خبر داد و گفت: از رهبر عزیز تشکر می کنیم که به این تقاضای مجلس به سرعت پاسخ دادند و با بیان متین و متقن خود در مورد الزام رعایت مصوبات قانونی راه را برای ما و برای دولت روشن کردند.
به گزارش خبرنگار پارلمانی مهر، غلامعلی حداد عادل در جلسه علنی امروز بعد از نطق پیش از دستور خود، اظهار داشت: رئیس جمهور در ماه ها و هفته های گذشته به صور مختلف از برخی مصوبات مجلس از قبیل مصوبه مربوط به شوراها، تغییر ساعت و تغییر ساعت بانک ها و امثال آن اظهار گلایه کردند.
رئیس مجلس افزود: ایشان اعتقادشان این است که این امور وظیفه قوه مجریه است ما هم از آنجا که همکاری با دولت در دستور کارمان بود هیچ وقت بنای تضعیف دولت را برنداشته ایم و همچنان بنای ما این است که از مشورت دولت استفاده کنیم و کارها از روال همدلی پیش رود و به تقویت دو قوه بینجامد اما آنچه مهم است حفظ استقلال مجلس و در چارچوب قوانین اساسی و قوانین مصوب مجلس است.
وی تصریح کرد: اخیرا رئیس جمهور نامه ای برای بنده فرستاد که قدری این نامه موجب تعجب شده است، که البته محرمانه نیست و در تاریخ 23/10/86 به صورت عادی برای بنده فرستاده شده است.
وی سپس این نامه را قرائت کرد.
به گفته حداد عادل در این نامه چنین آمده است: با سلام ابلاغیه شماره 149465/765 مورخ 25/9/86 آن در خصوص تصویب قانون اصلاح جداول شماره 4 و 8 قانون برنامه چهارم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران وقانون بودجه سال 1386 کل کشور به منظور تامین کسری اعتبار گاز رسانی به روستاهای کشور واصل گردید. ضمن تشکر فراوان از حسن نیت مجلس محترم در تصویب این قانون و آرزوی توفیق روز افزون برای نمایندگان محترم بدین وسیله مخالفت دولت را با این طرح اعلام نموده و آن را مغایر اصل 75 قانون اساسی می دانم.
بنا براین گزارش، حداد عادل با تاکید مجدد براین نکته که این نامه برای بنده تعجب آور بوده، گفت: ممکن است زمانی دولت در اجرای یک قانون مشکلی داشته باشد اما اینکه رئیس دولت صریحا به مجلس نامه ای بنویسد و مصوبه مجلس را به جای شورای نگهبان مغایر قانون اساسی اعلام کند، حرف تازه ای است که سابقه نداشته است.
نمایندگان پس از این سخن حداد عادل با بیان کلمه "احسنت" گفته وی را تایید کردند.
وی افزود: بنده به جهت وظیفه ای که به عنوان خدمتگزار شما نمایندگان مجلس دارم و آن وظیفه ای که شما با رای خود به بنده محول کرده اید و سوگندی که یاد کردم در اجرای آئین نامه مجلس که یکی از اهم آن حفظ شان و منزلت مجلس است و اعتقادی که به آن سخن امام بزرگوار دارم که مجلس در راس امور است بلافاصله دستور دادم این قانون را در روزنامه رسمی چاپ کنند که نمایندگان پس از این اظهارات حداد عادل مجددا کلمه "احسنت" را فریاد زدند.
رئیس مجلس تاکید کرد: مطابق قانون مدنی در ماده یک مصوبات مجلس شورای اسلامی و نتیجه همه پرسی پس از طی مراحل قانونی به رئیس جمهور ابلاغ می شود رئیس جمهور باید ظرف مدت 5 روز آن را اجرا و به مجریان ابلاغ نماید و دستور انتشار آن را صادر کند روزنامه رسمی نیز موظف است ظرف مدت 72 ساعت پس از ابلاغ آن را منتشر نماید.
حداد عادل گفت : در تبصره این قانون آمده است در صورت استنکاف رئیس جمهور از امضا یا ابلاغ در مدت مذکور در این ماده به دستور رئیس مجلس شورای اسلامی روزنامه رسمی موظف است ظرف مدت 72 ساعت مصوبه را چاپ و منتشر نماید.
رئیس مجلس تصریح کرد: بنده دستور دادم به روزنامه و پیگیری کردم و آنطور که دقایقی پیش خبر دادند این مصوبه روی سایت پایگاه اطلاع رسانی رسمی روزنامه رسمی کشور قرار گرفته و امروز هم چاپ خواهد شد.
حداد عادل تاکید کرد: بنده برای آنکه از تنش میان دو قوه جلوگیری شود امری که هیچ گاه به آن علاقه ای نداشته ام و همیشه معتقد بودم قوا باید به یکدیگر هماهنگ باشند و ما به هیچ وجه حق نداریم وقت عزیزنمایندگان و مسئولان اجرایی را صرف درگیری کنیم دیدم بهترین راه توسل به قانون اساسی است. در قانون اساسی راه برون رفت از این گونه اختلاف نظرها پیش بینی شده است.
وی افزود: این بود که بنده نامه ای خطاب به رهبر معظم انقلاب نوشتم. حداد عادل سپس نامه خود به رهبر انقلاب را قرائت کرد.
به گفته حداد عادل در این نامه چنین آمده است:
حضرت آیت الله خامنه ای "مدظله العالی":رهبر معظم انقلاب اسلامی
با تقدیم سلام و تحیت به عرض می رسانم جناب آقای دکتر احمدی نژاد رئیس جمهور محترم طی نامه شماره 158205 مورخ 23/10/86 مخالفت دولت را با یکی از قوانین مصوب مجلس شورای اسلامی که برای اجرا به رئیس جمهور ابلاغ شده بود اعلام داشته اند. از آنجا که اینجانب این اقدام رئیس جمهور محترم را با اصول قانون اساسی به ویژه اصل 58 منطبق نمی دانم با تقدیم نامه ایشان به حضور حضرت عالی تقاضا می کنم بر طبق بند 7 اصل 110 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران که در آن حل اختلاف و تنظیم روابط قوای سه گانه از وظایف و اختیارات رهبری شمرده شده به هر نحو که مصلحت می دانید دولت و مجلس شورای اسلامی را با رای و نظر مطاع خود که فصل الخطاب خواهد بود، ارشاد فرمائید.
والامر الیکم. غلامعلی حداد عادل
حداد عادل ادامه داد: به دنبال این نامه، دیروز نامه ای به امضای جناب حجت الاسلام محمدی گلپایگانی که از طرف ایشان امضاء شده، نامه ای از دفتر مقام معظم رهبری خطاب به بنده واصل شده که مرقوم فرموده اند: سلام علکیم؛ نامه شماره 169235/10/ر مورخ 30/10/86 جنابعالی در خصوص موضوع نامه شماره 158205 مورخ 23/10/86ریاست محترم جمهوری اسلامی ایران به استحضار مقام معظم رهبری مدظله العالی رسید مقرر فرمودند:
بسمه تعالی
کلیه مصوبات قانونی که فرآیند مذکور در قانون اساسی را طی کرده است برای همه قوای کشور لازم الاجرا است. مراتب به انضمام تصویر دست خط مبارک معظم له برای اقدام لازم ایفاد می گردد.
حداد عادل سپس ادامه داد: ما اولا از رهبر عزیز تشکر می کنیم که به این تقاضای مجلس به سرعت پاسخ دادند و با بیان متین و متقن خود راه را برای ما و برای دولت روشن کردند.
وی ابراز امیدواری کرد که با این اظهار نظر سریع و صریحی که به دست ما رسیده دیگر جایی برای این نوع مباحثات نباشد و بتوانیم با آسودگی و با همان نیت همکاری با دولت و پرهیز از هر اقدامی که موجب تضعیف دولت شود کار خود را ادامه دهیم و دیگر شاهد این نوع مشکلات نباشیم.
رئیس مجلس در پایان سخنان خود گفت: وظیفه داشتیم آنچه را که دراین چند روز گذشته، خدمت همکاران محترم عرض کنم.

سه‌شنبه، بهمن ۰۲، ۱۳۸۶

دیش دانا

man zendam

شنبه، دی ۲۹، ۱۳۸۶

خانۀ سوخته

ماشین ایستاده بود مقابل باب الرضا . چاره ای نبود ؛ باید سلام آخر را می دادند و بعد عبور از زیر گذر فرصت ماندگاری آخرین تصویر را از مهر ماندنی رضا می داد .

مهربانانه سرش را برد کنار گوش نازنینش : سلام کن به امام رضا !
کودکانه زمزمه کرد : شلام !
مادرانه برای یادآوری پرسید : امام رضا کیه ؟ می دونی ؟
چشمان زیبایش برق زد : آره ! همونایی که آدم بدا خونشونو آتیش زدن ....


افسوس بر خیمه ای که آتش گرفت ، بر خانه ای که سوخت ، بر داغی که ماندگار شد ، بر احساسی که برای همیشه زخمی شد.
شانه ای آرام لرزید...

پنجشنبه، دی ۲۷، ۱۳۸۶

فجرِ دمیده


بسم الله الرحمن الرحيم
به نام خداوند بخشنده بخشايشگر

وَالْفَجْرِ
به سپيده دم سوگند.

وَلَيَالٍ عَشْرٍ
و به شبهاى دهگانه،

وَالشَّفْعِ وَالْوَتْرِ
و به زوج و فرد،

وَاللَّيْلِ إِذَا يَسْرِ
و به شب، هنگامى كه (به سوى روشنايى روز) حركت مى‏كند سوگند (كه پروردگارت در كمين ظالمان است)!

هَلْ فِي ذَلِكَ قَسَمٌ لِّذِي حِجْرٍ
آيا در آنچه گفته شد، سوگند مهمى براى صاحبان خرد نيست؟!

أَلَمْ تَرَ كَيْفَ فَعَلَ رَبُّكَ بِعَادٍ
يا نديدى پروردگارت با قوم «عاد» چه كرد؟!

إِرَمَ ذَاتِ الْعِمَادِ
و با آن شهر «ارم‏» باعظمت،

الَّتِي لَمْ يُخْلَقْ مِثْلُهَا فِي الْبِلَادِ
همان شهرى كه مانندش در شهرها آفريده نشده بود!

وَثَمُودَ الَّذِينَ جَابُوا الصَّخْرَ بِالْوَادِ
و قوم «ثمود» كه صخره‏هاى عظيم را از (كنار) دره مى‏بريدند (و از آن خانه و كاخ مى‏ساختند)!

وَفِرْعَوْنَ ذِي الْأَوْتَادِ
و فرعونى كه قدرتمند و شكنجه‏گر بود،

الَّذِينَ طَغَوْا فِي الْبِلَادِ
همان اقوامى كه در شهرها طغيان كردند،

فَأَكْثَرُوا فِيهَا الْفَسَادَ
و فساد فراوان در آنها به بار آوردند;

فَصَبَّ عَلَيْهِمْ رَبُّكَ سَوْطَ عَذَابٍ
به همين سبب خداوند تازيانه عذاب را بر آنان فرو ريخت!

إِنَّ رَبَّكَ لَبِالْمِرْصَادِ
به يقين پروردگار تو در كمينگاه (ستمگران) است!

فَأَمَّا الْإِنسَانُ إِذَا مَا ابْتَلَاهُ رَبُّهُ فَأَكْرَمَهُ وَنَعَّمَهُ فَيَقُولُ رَبِّي أَكْرَمَنِ
اما انسان هنگامى كه پروردگارش او را براى آزمايش، اكرام مى‏كند و نعمت مى‏بخشد (مغرور مى‏شود و) مى‏گويد: «پروردگارم مرا گرامى داشته است!»

وَأَمَّا إِذَا مَا ابْتَلَاهُ فَقَدَرَ عَلَيْهِ رِزْقَهُ فَيَقُولُ رَبِّي أَهَانَنِ
و اما هنگامى كه براى امتحان، روزيش را بر او تنگ مى‏گيرد (مايوس مى‏شود و) مى‏گويد:« پروردگارم مرا خوار كرده است!»

كَلَّا بَل لَّا تُكْرِمُونَ الْيَتِيمَ >
چنان نيست كه شما مى‏پنداريد; شما يتيمان را گرامى نمى‏داريد،

وَلَا تَحَاضُّونَ عَلَى طَعَامِ الْمِسْكِينِ
و يكديگر را بر اطعام مستمندان تشويق نمى‏كنيد،

وَتَأْكُلُونَ التُّرَاثَ أَكْلًا لَّمًّا
و ميراث را (از راه مشروع و نامشروع) جمع كرده مى‏خوريد،

وَتُحِبُّونَ الْمَالَ حُبًّا جَمًّا
و مال و ثروت را بسيار دوست داريد (و بخاطر آن گناهان زيادى مرتكب مى‏شويد)!

كَلَّا إِذَا دُكَّتِ الْأَرْضُ دَكًّا دَكًّا
چنان نيست كه آنها مى‏پندارند! در آن هنگام كه زمين سخت در هم كوبيده شود،

وَجَاء رَبُّكَ وَالْمَلَكُ صَفًّا صَفًّا
و فرمان پروردگارت فرا رسد و فرشتگان صف در صف حاضر شوند،

وَجِيءَ يَوْمَئِذٍ بِجَهَنَّمَ يَوْمَئِذٍ يَتَذَكَّرُ الْإِنسَانُ وَأَنَّى لَهُ الذِّكْرَى
و در آن روز جهنم را حاضر مى‏كنند; (آرى)در آن روز انسان متذكر مى‏شود; اما اين تذكر چه سودى براى او دارد؟!

سه‌شنبه، آذر ۲۰، ۱۳۸۶

سبو

امشب عشق را قطره قطره در کام زمین می ریزند .
کسی هست تا مرا یاری کند ؟